سندرم شانه یخ زده یا فروزن شولدر نوعی بیماری التهابی کپسول مفصلی شانه است که سبب بروز درد ، التهاب و محدود شدن دامنه حرکات شانه می شود.
در این بیماری کپسول مفصلی شانه کوچک و ضخیم شده و قابلیت الاستیک خود را از دست می دهد که این وضعیت مانع از حرکت آزادانه مفصل شانه و بروز درد و محدودیت حرکتی شانه می شود.
علت اصلی ابتلا به این بیماری تاکنون مشخص نشده اما متخصصان بی حرکتی شانه به مدت طولانی را یکی از مهم تین فاکتورهای خطر در بروز این بیماری می دانند.
این بیماری در بین خانم های ۳۰ تا ۵۰ سال و افراد میبتلا به دیابت بیش از سایر افراد رخ می دهد.
شانه یخ زده اغلب بطور خودبخود طی چند ماه بهبود می یابد ، اگرچه در مواردی که با درد و التهاب شدید و اختلال در انجام فعالیت های عادی فرد همراه است با روش های درمانی مناسب می توان روند بهبودی را سرعت بخشید.
علائم بیماری که اغلب با درد و محدودت حرکتی شانه شروع می شود بتدریج افزایش یافته و پس از طی چند ماه بطور خودبخود فروکش می کند.
همانطور که گفته شد بیماری در اغلب مبتلایان بطور خودبخودی بهبود می یابد ، اما از آن جا که سبب بروز مشکلاتی برای فرد می شود با اقدامات درمانی مناسب می توان به روند بهبودی سریع تر آن و بهبود حرکات مفصل شانه کمک کرد.
هدف از درمان شانه یخ زده تسکین درد و حفظ و افزایش انعطاف پذیری و تحرک مفصل شانه است.
قرار دادن کمپرس سرد و گرم بطور متناوب در تسکین درد و التهاب شانه بسیار موثر است.
برای تسکین درد و التهاب شانه با تجویز پزشک می توان از داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن استفاده کرد.
تزریق داروهای کورتیکواستروئیدی در داخل مفصل شانه در موارد درد شدید نیز یکی از راهکارهای تسکین دهنده درد و التهاب است.
فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی که توسط فیزیوتراپیست به بیمار آموزش داده می شود یکی از موثرترین راهکارها در تسکین علائم بمیاری و کمک به افزایش دامنه حرکتی شانه است.
فیزیوتراپیست علاوه بر تجویز تمرینات ورزشی برای درمان شانه یخ زده از سایر مدالیته های فیزیوتراپی همچون الکتروتراپی تنس نیز استفاده می کند.
در مواردی که محدودیت حرکتی شانه و درد شانه بحدی شدید است که با اقدامات فوق قابل کنترل نیست عمل جراحی برای کمک به بهبود شرایط بیمار انجام می گیرد.