پارگی تاندون آشیل

پارگی تاندون آشیل یکی از آسیب های شایع ورزشی است که اغلب در افراد ورزشکار که رشته های پرتحرک انجام می دهند رخ داده و منجر به اختلال در وضعیت راه رفتن فرد می شود.

تاندون آشیل نقش مهمی در راه رفتن طبیعی دارد و بروز هرگونه اختلال و آسیبی در آن منجر به ایجاد مشکلات حرکتی برای فرد می شود.

این تاندون عضلات پشت ساق پا را به استخوان پاشنه پا متصل کرده و در صورتی که دچار کشش بیش از حد قرار بگیرد ممکن است دچار پارگی جزیی یا کامل شود.

شنیده شدن صدای پارگی چیزی در پشت ساق پا و احساس درد شدید در ساق پا از مهم ترین علائم پارگی تاندون آشیل هستند که افراد مبتلا گزارش می دهند.

این آسیب معمولا در نقطه ای حدود پنج سانتی متر بالاتر از محل اتصال تاندون آشیل به استخوان پاشنه پا ایجاد می شود.

به دلیل اینکه در ناحیه تاندون آشیل جریان خون کم است امکان بروز آسیب دیدگی در این محل بالا بوده و همچنین روند ترمیمی خودبخودی این آسیب نیز وجود ندارد.

علائم پارگی تاندون آشیل

• احساس درد شدید در ساق پا
• التهاب و تورم در اطراف پاشنه پا
• شنیده شدن صدای پارگی در ساق پا
• ناتوانی در راه رفتن بطور طبیعی
• ناتوانی در انداختن وزن بر روی پای آسیب دیده

دلایل و عوامل خطر

• ورزشکارانی که رشته های پرشی انجام می دهند بیش از سایر افراد در معرض خطر این آسیب قرار دارند.
• توقف ناگهانی حین دویدن
• افزایش ناگهانی فشار وارد شده بر روی تاندون آشیل به دلایلی مانند سقوط از ارتفاع
• انجام تمرینات ورزشی سنگین بدون آمادگی قبلی

درمان پارگی تاندون آشیل

درمان این آسیب به سن، سطح فعالیت و شدت آسیب متفاوت است، در موارد خفیف و جزیی با اقدامات غیرجراحی و در موارد شدید که پارگی بطور کامل رخ داده با جراحی درمان می شود ، فیزیوتراپی نیز در هر دو روش مکمل درمان و ضروری است.

توقف فعالیت های ورزشی در زمان آسیب دیدگی برای جلوگیری از تشدید آسیب دیدگی ضروری است.

کاهش فعالیت و استفاده از عصای زیر بغل هنگام راه رفتن تا زمان بهبودی کامل ضروری است.

برای تسکین درد و التهاب ایجاد شده در اثر پارگی تاندون آشیل استفاده از کمپرس سرد و داروهای ضدالتهااب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن توسط پزشک توصیه می شود.

فیزیوتراپی بهترین راهکار درمانی برای بهبود و توانبخشی پس از آسیب دیدگی تاندون آشیل است که به تسریع فرایند بهبودی و بازگشت هرچه سریع تر فرد ورزشکار به میادین ورزشی کمک می کند.

تمرینات فیزیوتراپی با ایجاد کشش و همچنین تقویت عضلات ساق پا علاوه بر کمک به فرایند بهبودی ریسک بروز آسیب دیدگی مجدد را کاهش می دهند.

در صورتی که پارگی تاندون آشیل بطور کامل رخ داده باشد عمل جراحی برای ترمیم محل آسیب دیده و پس از آن توانبخشی با فیزیوتراپی ضروری است.

کلمات مرتبط :

فیزیوتراپی در ساری – فیزیوتراپی ورزشی – درمان آسیب های ورزشی