سندرم تونل کارپال
سندرم تونل کارپال یکی از شایع ترین بیماری های دست است که به دلیل به دام افتادن عصب میانی و فشردگی آن در ناحیه تونل کارپال رخ می دهد.
کاهش فضای عصب میانی که عصب مدیان نام دارد در ناحیه مچ دست سبب وارد شدن فشار زیادی به این عصب شده و موجب بروز اختلالات حسی و حرکتی در انگشتان دست می شود.
هر عاملی که موجب کاهش این غضا و وارد شدن فشار به عصب مدیان شود منجر به بروز این بیماری و عوارض ناشی از آن می شود.
این عصب وظیف دریافت و انتقال حس های حرکتی به مغز و دریافت و انتقال سیگنالهای عصبی از مغز به دست را بر عهده دارد.
سندرم تونل کارپال در زنان خانه دار ، افرادی که با رایانه کار می کند ، خیاط ها ، نقاش ها و هر فردی که از دست خود استفاده زیادی می کند بیشتر از سایر افراد رخ می دهد.
پزشک متخصص بر اساس شرح حال بیمار و معاینه فیزیکی و استفاده از تست های تشخیصی مانند نوار عصب و عضله و پس از تشخیص بیماری و شدت آن بهترین روش درمان سندرم تونل کارپال را پیشنهاد می دهد.
استراحت دادن به دست و محدود کردن حرکات آن با استفاده از آتل و بریس یکی از روش های موثر درمان است.
گرم کردن مچ دست با استفاده از قرا ردادن کمپرس گرم و یا بستن با باندهای کشی نیز به تسکین درد کمک می کند.
استفاده از مچ بندهای طبی که حرکات مچ را محدود می کنند نیز می توانند فرصت استراحت را برای مچ دست فراهم آورند.
برای کاهش درد و التهاب می توان از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند آسپرین ، دیکلوفناک و ایبو پروف ن استفاده کرد.
در صورت که تحمل درد شدید مچ دست امکان پذیر نباشد تزریق داروهای کورتونی در داخل کانال کارپ به تسکین درد بیمار کمک می کند.
فیزیوتراپی و تمرینات مخصوص مچ دست که توسط فیزیوتراپیست به بیمار آموزش داده می شود از بهترین روش های درمان غیر جراحی سندرم تونل کارپال است.
متخصص فیزیوتراپی از دیگر مدالیته های فیزیوتراپی مانند درمان دستی ، لیزر تراپی ، سوزن خشک و الکتروتراپی نیز برای درمان این بیماری استفاده می کند.
فیزیوتراپی علاوه بر کمک به کاهش و از بین بردن درد ، به افزایش قدرت مچ دست ، بهبود انعطاف پذیری آن و در نتیجه افزایش دامنه حرکتی مچ دست که در طی این بیماری کاهش یافته نیز کمک می کند.
در صورتی که روش های فوق نتوانند به کاهش درد بیمار و بازیابی قدرت مچ دست کمک کنند عمل جراحی برای آزادسازی عصب مدیان و برداشتن فشار از روی آن انجام می گیرد.
پس از جراحی نیز باید تمرینات فیزیوتراپی مچ دست بطور منظم انجام بگیرند تا قدرت و توانایی حرکتی مچ دست هرچه سریع تر به وضعیت قبل از بیماری برسد.